to call;
to call in;
to invite;
to call, to name;
— ի մի վայր, to convoke, to call together, to assemble;
— յօգնութիւն, to call on for help, to invoke;
— զոք յետս, to call back, to revoke;
to call off, to bring back;
յետս — զբանսն, to unsay, to recall what one has said, to retract, to recant, to revoke;
— ի դատ, to cite, to summon;
վկայս —, to subpoena, to summon witnesses;
— ի վկայութիւն, to quote, to cite.
καλέω voco ἑκκαλέω evoco ἑπικαλέω invoco եւ cognomino προσκαλέω advoco եւ այլն. Ձայնել զոք յանուանէ. կարդալ առ ոք՝ որպէս ազդել, օգնութիւն խնդրել, եւհրաւիրել. կանչել, ձենել.
Կոչեաց տէր աստուած զադամ, եւ ասէ ցնա, ու՞ր ես։ Կոչեսցուք զաղջիկն, եւ հարցցուք ի բերանոյ նորա։ Կոչեցէ՛ք զնա, զի կերիցէ հաց։ Զի՞ կոչեցար զիս։ Ոչ կոչեցի զքեզ։ Կոչեաց մովսէս զամենայն իսրայէլ։ Կոչեց զնոսա, եւ ոչ լուան ինձ։ Յեգիպտոսէ կոչեցից զորդի իմ։ Մի՛ կոչեր զբարեկամս քո (ի ճաշ)։ Ոչ ոք յայնց կոչեցելոց ճաշակեսցէ յընթրեաց իմոց։ Կոչեսցես զնոսա ի խաղաղութիւն։ Կոչեաց յանուանէ զբեսելիէլ։ Շինեաց անդ սեղան տեառն, եւ կոչեաց յանուն տեառն.եւ այլն։
Կոչեաց զաստուած յօգնութիւն։ Կոչեցի զամենակարգ օգնական. (Լմբ. սղ.։)
Կոչելդ՝ կրկնակի իմանի, կամ անուանել որպէս զմոռացեալ, կամ յօգնութիւն կարդալ. (Խոր. ՟Ա. 3։)
ԿՈՉԵԼ. Անուանել. յորջորջել. որ եւ ասի ԿԱՐԴԱԼ.
Կոչեաց աստուած զլոյսն տիւ, եւ զխաւարն կոչեաց գիշեր։ Տեսանել՝ զի՞նչ կոչեսցէ զնոսա։ Սա կոչեսցի կին, զի յառնէ իւրմէ առաւ։ Զամենեսեան զնոսա յանուանէ կոչէ։ Կոչեաց զանուն նորա յիսուս։ Ի քաղաքին՝ որ կոչէր նազարէթ։ Զյովսէփ՝ որում բարսաբայն կոչէին։ Կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ նզովս.եւ այլն։
Առ եւ զանուն թագաւորի ոչ կամէր կոչել նմա. (Շ. մտթ.։)