solitude, solitary life, loneliness;
 cf. Միայնակեցութիւն.
որպէս Միայնակեցութիւն.
Ամենայն իրաց հոգեւորաց զանձն տուեալ միայնաւորութեամբ։ Միայնաւորութիւն բնակութեան յանապատի. (Ագաթ.։)
Սքանչելի վարուք միայնաւորութեամբ. (Կիր. պտմ.։)
(Ոմանք ի փիլիսոփայից եղեն) միանձունք զմիայնաւորութեան կալեալ զվարս. (Շիր.։)
Եւ որպէս Առանձնութիւն. միայնակ մնալն. մինաւորութիւն.
(Մեսրոպայ՝ յետ փոխման սահակայ՝) միայնաւորութեանն տրտմութիւն դթողոյր զուարթացեալ. (Կորիւն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | միայնաւորութիւն | միայնաւորութիւնք | 
| accusatif | միայնաւորութիւն | միայնաւորութիւնս | 
| génitif | միայնաւորութեան | միայնաւորութեանց | 
| locatif | միայնաւորութեան | միայնաւորութիւնս | 
| datif | միայնաւորութեան | միայնաւորութեանց | 
| ablatif | միայնաւորութենէ | միայնաւորութեանց | 
| instrumental | միայնաւորութեամբ | միայնաւորութեամբք |