cf. Վաղայագու.
ՎԱՂԱՅԱԳ ՎԱՂԱՅԱԳՈՒ. Որ փութով յագի՝ յափրանայ կամ ձանձրանայ. շուտ կշտացօղ՝ ետ կեցօղ.
Վաղայագ ախտ (ձանձրութիւն)։ Ո՛չ է վաղայագու ցանկացօղ, այլ հաստատուն եւ մտերիմ։ Զի ցուցցէ զիմաստնոյն բարս՝ ո՛չ վաղայագու, այլ հաստատուն. (Փիլ. ել. ՟Բ. 40. 116. 140։)