lute;
— հարկանել, to play the -.
ՎԻՆ որ եւ ԳԱՒԻՆ. Ազգ քնարի եւ տաւղի. (սանս. վի՛նա, քնար).
Փողովք եւ փանդռօք եւ վնօք զկոծսն պարուցն կաքաւելով. (Բուզ. ՟Ե. 31։)
Զի արկցէ զնա ի ձեռն այլազգեաց ի հարկանել վինի։ Ի հարկանել վինին փարատէր ի նմանէն զտենտ տապոյ. (Եփր. թագ.։)
Ամփիոն թեբայեցւոց թագաւորեաց. զորմէ վիպի գավին հարկանել, եւ զքարինս գռնչեցուցանել. քանզի էին ապուշք ոմանք լսօղքն. (Եւս. քր. ՟Բ։)
յորմէ եւ (Շիր. քրոն.) ուր վրիպակաւ գրի.
Զորմէ ի վիպի գայ վին հին հարկանել։