s.

displeasure, disgust, dislike, aversion, nausea;
annoyance, vexation, trouble.

s.

Տաղտկանք. զզուումն. ձանձրութիւն. նեղութիւն.

Սրտին տաղտկութիւն (կամ տաղտուկ. յն. ցաւ). (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 17։)

Զի մի՛ երկայնութիւն բանիցն տաղտկութիւն ընթերցողացն լինիցի։ Տաղտկութիւն լսողաց՝ երկայնաբանութիւն։ Որ ինչ իւր տաղտկութիւն առաջի կայ։ Ի նոյն ցաւս դառնիճ տաղտկութեան. (Խոր. ՟Բ. 56։ Լմբ. պտրգ.։ Խոսր.։ Յհ. կթ.։)

Դժուարին է մահ, եւ լի տաղտկութեամբ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 21։)

Ճշմարտութեամբ յաշխարհէ վասն տաղտկութեան մեղաց հրաժարիլ սիրեցին. (Կլիմաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տաղտկութիւն տաղտկութիւնք
accusatif տաղտկութիւն տաղտկութիւնս
génitif տաղտկութեան տաղտկութեանց
locatif տաղտկութեան տաղտկութիւնս
datif տաղտկութեան տաղտկութեանց
ablatif տաղտկութենէ տաղտկութեանց
instrumental տաղտկութեամբ տաղտկութեամբք