cf. Ձանձրալի;
cf. Ձանձրութիւն;
— առնել, to tire, to annoy, to plague, to importune, to tease.
μοχθηρός molestus, aerumnosus ἁποτρόπαιος aversandus. Իբր ձանձրալի. խորշելի. տաղտկալի, եւ Ձանձրոյթ, տաղտկութիւն.
Բամբասանք նոցա լուր ձանձիր. (Սիր. ՟Ի՟Է. 16։)
Բերէ համառօտ բանիւք, եւ ձանձիր առնելոյ փախչի։ Ոչ թէ լալն ինչ ձանձիր է, այլ լալոյն արժանի իրս վճարել. (Ոսկ. եբր.։)