hy    |   fr

Նողկութիւն, ութեան

s.

cf. Նողկանք.

s.

ՆՈՂԿՈՒԹԻՒՆ եւ ՆՈՂԿՏՈՒԹԻՒՆ. Նողկ գոլն. նողկտալին լինել. եւ Գարշումն. տաղտկութիւն. զզուանք. յափրութիւն.

Ոչ մոռանամ զիմն նողկութիւն, որ ի գթութենէ մեծիդ քաղցրացաւ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Ըստ որձկացելոցն նողկտութեան ժայթքեալ արտաքս հոսի. (Ասող. ՟Գ. 21։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նողկութիւն նողկութիւնք
accusatif նողկութիւն նողկութիւնս
génitif նողկութեան նողկութեանց
locatif նողկութեան նողկութիւնս
datif նողկութեան նողկութեանց
ablatif նողկութենէ նողկութեանց
instrumental նողկութեամբ նողկութեամբք