weakness, debility, imbecility, infirmity;
languor, extenuation;
impotency;
indisposition, sickness;
fragility;
cf. Տկարամտութիւն;
— ածել or արկանել զաստուծով, to accuse God of weakness.
ἁσθενεία, ἁσθένημα, τὸ ἁσθενές infirmitas, imbecillictas ἁδυναμία impotentia. Անկարութիւն. անզօրութիւն. անբաւականութիւն. նուազութիւն. հիւանդութիւն իրօք կամ նմանութեամբ.
Մարդկօրէն ասեմ վասն տկարութեան մարմնոյ ձերոյ։ Պարտ է մեզ՝ որ կարօղս եմք, զտկարութիւն տկարացնզ բառնալ։ Վասն նորին տկարութեանն եւ անշահութեանն։ Ի տկարութենէ ձայնի աղօրւոյն։ Զի ծանիցէ ամենայն մարդ զիւր տկարութիւն։ Տկարութիւն՝ անպիտան յանդիմանի։ Իւրեանց տկարութեանզ մտօքն։ Մեռցի ի տկարութեան մովաբ.եւ այլն։
Ոչ կարելն տկարութիւն ասի. (Խոսր.։)
Մարգարէանայ վասն եկեղեցական հաստատութեան եւ կռոցն տկարութեան (ի նոր օրէնս). (Նախ. ես.։)
Տկարութիւն ածեն զավ։ Տկարութիւն արկանէ զավ։ (Եզնիկ.։)
Որ խոնարհեցար ի տկարութիւնս մեր մարդասէր տէր. (Շար.։)
Ոչ սպեղանիս խոցուածոյս, ոչ դարման տկարութեանս. (Նար. ՟Բ։)
Ուղէշ մի տնկոյ, կամ ծղօտ մի եղեգան. զամենեւին տկարութիւն փայտին՝ նմանեցուցանէ այսոցիկ անուանց. (Շ. բարձր.։)
Եթէ յաղագս ծերութեանն դադարեալ եմ ի մեղաց անտի, այն տկարութեանն շնորհ է. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Եւ իբր Տկարամտութիւն. դիւրութիւն ի գայթակղիլ.
Ի հրէական տկարութենէ ըմբռնեալ էր. վասն որոյ եւ ի գիշերի եկն առ նա։ Ի լսողաց տկարութիւնս խորհրդական եւ անհաս երեւէր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 23. 26։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տկարութիւն | տկարութիւնք |
| accusatif | տկարութիւն | տկարութիւնս |
| génitif | տկարութեան | տկարութեանց |
| locatif | տկարութեան | տկարութիւնս |
| datif | տկարութեան | տկարութեանց |
| ablatif | տկարութենէ | տկարութեանց |
| instrumental | տկարութեամբ | տկարութեամբք |