credible, wo thy of being believed, faithful, worthy to be trusted or believed.
ԱՐԺԱՆԱՀԱՒԱՏ ԱՐԺԱՆԱՀԱՒԱՏԱԼԻ ἁξιόπτιστος fide dignus, qui fidem meretur Արժանի հաւատալոյ. հաւատարիմ. ընդունելութեան արժանի.
Ո՛չ ես վկայ արժանահաւատ։ արժանահաւատ ձեզ լինել թուիմ։ Արժանահաւատ առնել զանձն, կամ զվարդապետութիւնն։ Եթէ զգոյն ի չգոյից ած յառաջ, արժանահաւատ թերեւս է. (Ոսկ. յհ. ստէպ։)
Ապա դարձեալ արիստակէս արժանահաւատ բանիւ. (Խոր. ՟Բ 87։)
Արժանահաւատ քննութեամբ այսպէս ծանիցուք. (Սկեւռ. յար.։)
Սոքա յոյժ արժանահաւատալիք են։ Վկայ արժանահաւատալի։ Արժանահաւատալի առնել զբանն. (Ոսկ. յհ.։)
Ի նոյն ինքն յամենեցունց Աստուծոյ գործոցն, որ արժանահաւատալին է. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ.)
Զնոյն ինքն զքարոզին զարժանահաւատալին. (Նիւս. կազմ.։)