hy    |   fr

Խածատանք, նաց

s.

bite.

s.

Խածատումն, եւ խածուած.

Համբերէին նոքա կեղոյ վիրացն, զոր ունէին, եւ զխածատածսն զգազանացսն. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խածատանք
accusatif խածատանս
génitif խածատանաց
locatif խածատանս
datif խածատանաց
ablatif խածատանաց
instrumental խածատանաւք