sunday, the Lord's day.
ԿԻՐԱԿԷ կամ ԿԻՒՐԱԿԷ. ռմկ. կիրակի. Բառ յն. գիրագի՛. κυριακή (ἠμέρα ) dominica (dies) այս ինքն Տէրունական, տէրունի, տէրունեան (օր). այն է Օր միաշաբաթու, որ եղեւ օր յարութեան անուանեցին հարքն սուրբ, որ լսի օր տէրունի. (Երզն. մտթ.։)
Ի կիրակէի աւուր. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Ի կիւրակէի աւուր (կամ յաւուր կիւրակէի). (Յայտ. ՟Ա. 10։)
Կիւրակէին աւուր առաւօտինքն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Միաշաբաթ կիւրակէին. (Շար.։)
Իսկ եթէ կիրակի հանդիպի, եւ այլն. (Տօնացոյց.։)
Ամէն կիրակի՝ տէրունի ասի, զի սուրբ եղիցի. (Գանձ.։)
Հաղորդեսցի կիւրակէէ ի կիւրակէն. (Կանոն.։)