to conciliate, to reconcile, to pacify;
to agree, to make up.
διαλλάττω, ἁποκαταλλάττω reconcilio, exoro. Երբեմն նոյն ընդ վերնոյն (=ՀԱՇՏԵՄ), որպէս Հաշտ առնել, կամ հաճեցուցանել զաստուած.
Հաշտեցուցանել զերեսս տեառն. (Զաք. ՟Ը. 22։)
Հաշտեցուցին զաստուած. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)
Զաստուած հաշտեցուցանել հաճոյական աղօթիւք. (Խոսր.։)
Եւ երբեմն, որպէս Խաղաղել երկուստեք զխռովեալս. ի հաշտութիւն ածել. եւ խաղաղութիւն ի մէջ արկանել. հաշտեցընել.
Խօսել ի սիրտ նորա, եւ հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր. (Դտ. ՟Ժ՟Թ. 3։)
Որ հաշտեցոյցն զմեզ ընդ իւր ի ձեռն քրիստոսի։ Քրիստոսիւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր։ Հաշտեցուսցէ զերկոսին միով մարմնով ընդ աստուծոյ՝ խաչիւն իւրով. (՟Բ. Կոր. ՟Ե. 18։ Եփես. ՟Բ. 16։)
Խնդրէր հաշտեցուցանել զարքայն պարսից։ Ի հաշտեցուցանելն՝ վերստին խռովիմ։ Հաշտեցուցանել սոքօք ընդ մեզ զահաւոր զդատաւորն. (Խոր. ՟Բ. 35։ Նար. ՟Հ՟Ա։ Շար.։ Որք անխտիր բերին ի կրկին նշ։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | հաշտեցուցանեմ |
| դու | հաշտեցուցանես |
| նա | հաշտեցուցանէ |
| մեք | հաշտեցուցանեմք |
| դուք | հաշտեցուցանէք |
| նոքա | հաշտեցուցանեն |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | հաշտեցուցանեի |
| դու | հաշտեցուցանեիր |
| նա | հաշտեցուցանէր |
| մեք | հաշտեցուցանեաք |
| դուք | հաշտեցուցանեիք |
| նոքա | հաշտեցուցանեին |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | հաշտեցուցի |
| դու | հաշտեցուցեր |
| նա | հաշտեցոյց |
| մեք | հաշտեցուցաք |
| դուք | հաշտեցուցէք |
| նոքա | հաշտեցուցին |
| Présent | |
|---|---|
| ես | հաշտեցուցանիցեմ |
| դու | հաշտեցուցանիցես |
| նա | հաշտեցուցանիցէ |
| մեք | հաշտեցուցանիցեմք |
| դուք | հաշտեցուցանիցէք |
| նոքա | հաշտեցուցանիցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | հաշտեցուցից |
| դու | հաշտեցուսցես |
| նա | հաշտեցուսցէ |
| մեք | հաշտեցուսցուք |
| դուք | հաշտեցուսցջիք |
| նոքա | հաշտեցուսցեն |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ հաշտեցուցաներ |
| դուք | մի՛ հաշտեցուցանէք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | հաշտեցո՛ |
| դուք | հաշտեցուցէ՛ք |
| Exhortatif (thème du présent) | |
|---|---|
| դու | հաշտեցուցանիջիր |
| դուք | հաշտեցուցանիջիք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | հաշտեցուսջի՛ր |
| դուք | հաշտեցուսջի՛ք |