cf. Հաջիւն.
ՀԱՉԻՒՆ ՀԱՉՈՒՄՆ. Հաչելն. հեծութիւն. հառաչանք. շնչելն հագագի. ելք խոշո ձայնի ընդ հագագն.
Ո՛չ հաչիւն հառաչիւն, զոր ի ներքուստ ունէր. (Ոսկիփոր.։)
Զանկայուն կամացն, զհաչման հագագին. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Հանէ ի բերանոյն իբրեւ զծուխ զհաչիւն եւ զհառաչիւն. (Վրդն. սղ.։)