cf. Հաշտումն.
cf. ՅԱՇՏ. καταλλαγή, εἱρήνη, ἁγάπησις , φιλία reconciliatio, pax, societas. Հաշտ առնելն եւ լինելն. հաշտելն. դարձ եւ բարեկամութիւն. խաղաղութիւն. հաճութիւն. սէր. միաբանութիւն.
Խնդրել զհաշտութիւն։ Խօսել ի հաշտութիւն։ Հաշտութիւն խաղաղութեան։ Զխաղաղութիւն հաշտութեան ի մէջ հաստատել։ Հաշտութիւն առնել։ Որով եւ զհաշտութիւնն իսկ ընկալաք։ Զի եթէ մերժումն նոցա հաշտութիւն աշխարհի է.եւ այլն։
Գաղտնի հաշտութիւն խօսեցեալ ընդ տիգրանայ. (Խոր. ՟Բ. 15։)
Ի հաշտութեան եւ ի հաւանութեան պահեալ նուաճէր. (Եզնիկ.։)
Զաստուծոյ ի բարկութեանն՝ իբրեւ ի հաշտութեան պարտ է գոհանալ. զի ի բարկութենէ անտի խոր հաշտութիւն ծնանի. (Գէ. ես.։)
Պատարագաւն զաստուած ի հաշտութիւն ածել. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)
Իսկ (Նար. ձ.)
Զբաժանմանն իմ խտրոց քակտեսցես հաշտութիւն. իմա՛, հաշտեցուցիդ տիրապէս։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաշտութիւն | հաշտութիւնք |
| accusatif | հաշտութիւն | հաշտութիւնս |
| génitif | հաշտութեան | հաշտութեանց |
| locatif | հաշտութեան | հաշտութիւնս |
| datif | հաշտութեան | հաշտութեանց |
| ablatif | հաշտութենէ | հաշտութեանց |
| instrumental | հաշտութեամբ | հաշտութեամբք |