incarnation;
our Lord's human nature;
creation, gene ration or genealogy of mankind.
ἁνθρώπησις, ἑνανθρώπησις, ἑνανθρωπότης incarnatio, assumtio humanae naturae. Մարդ եղանիլն, մարդանալն որդւոյն աստուծոյ. ներմարդութիւն. մարմնաւորութիւն, անհաս տնօրէնութիւն կամ տնտեսութիւն բանին.
Անսկիզբն բանն հաճեցաւ առնուլ մարդեղութեամբ սկիզբն ի կուսէդ՝ քրիստոս աստուած թագաւոր յաւիտենից։ Զճշմարիտ մարդեղութիւն մարմնացելոյն ի սուրբ կուսէն։ Վկայ եղեն քո մարդեղութեանդ. եւ այլն. (Շար.։)
Ուրանային զանսուտ նորա մարդեղութեանն խորհուրդ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Արդարեւ մե՛ծ է խորհուրդ մարդեղութեանն քրիստոս, եւ ի վեր քան զլոյս. զի ո՞ ոք ակնունէր՝ թէ աստուած վասն մարդկան մա՛րդ լինի. (Գէ. ես.։)
Եւ որպէս humanitas christi. Մարդկութիւն կամ մարդկային բնութիւն քրիստոսի.
Գլուխ է աստուածութիւնն, եւ ոտն համարեալ կոչի մարդեղութիւնն. (Շ. բարձր.։)
ՄԱՐԴԵՂՈՒԹԻՒՆ. ἁνθρωπογονία ortus hominis. Եղանութիւն որդւոց մարդկան. ստեղծումն. ծագումն. սերունդ. ազգաբանութիւն.
Յովհաննու հայր եւ մայր գոլով, յապականացու սերմանէ ունելով զմարդեղութիւնն. (Եղիշ. ի մկրտ.։)
Մովսէս զմարդեղութիւնն կարգ ըստ կարգի ասաց պատմութեամբք։ Ըստ խորհրդական մովսիսեան մարդեղութեան. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մարդեղութիւն | մարդեղութիւնք |
| accusatif | մարդեղութիւն | մարդեղութիւնս |
| génitif | մարդեղութեան | մարդեղութեանց |
| locatif | մարդեղութեան | մարդեղութիւնս |
| datif | մարդեղութեան | մարդեղութեանց |
| ablatif | մարդեղութենէ | մարդեղութեանց |
| instrumental | մարդեղութեամբ | մարդեղութեամբք |