ear;
ունկունք, handle;
cf. Ականջ;
— դնել, մատուցանել, to give one's ear to, to lend an ear to, to listen, to hearken, to be attentive;
խօսել յունկանէ, to speak in one's ear;
to whisper;
— արկանել, to obey;
չդնել յունկան, to disobey;
զոր լուայք յունկանէ, what has been confided to your year;
եհաս յ— նորա, it reached even his ears;
— դիք, listen! attention !
cf. Թմբուկ.
ՈՒՆԿՆ. οὗς սեռ. ὡτός auris ὡτίον auricula. գրի եւ ՈՒՆԳՆ. Ականջք. լսարան. լսելիք՝ ընդունակ ձայնի. անկաճ .... (լծ. եբր. օզէն. յն. ո՛ւս. օդի՛օն ).
Խոնարհեցո՛ առ իս զունկն քո։ Խոնարհեցուցից յառակումն զունկն իմ։ Եւ էր տեառն յայտնեալ յունկն սամուէլի։ Յաւել ինձ ունկն ի լսել։ Խօսել կամ լսել յունկանէ.եւ այլն։
Ի բաց եհան զունկն նորա։ Ի բաց առ զունկն նորա զաջոյ։ Բլթակ մի ունկան։ Ի վերայ բլթակի աջոյ ունկանն ահարոնի։ Ծակեսցես զունկն նորա. եւ այլն։
Առ յականէ տեսողացն, եւ առ յունկանէ լսողացն զտեսիլ իւր եւ զբան իւր լսեցուցանէր։ Եւ զի ընդ ունկնն եւայի եմուտ մահ, ընդ ունկն մարիամու մտին կեանք. (Եփր. համաբ.։)
Որք զողջոյն կենաց լուան եւայի ունկամբն. (Շար.։)
Կարումն ունկանցըն նոցին՝ մաքրեաց զխորհուրդըս չար օձին. (Տաղ.։)
ՈՒՆԿՈՒՆՔ. ὧτα ansae, ungula. Նմանական ականջք իրաց. ըմբռնետղ, կանթ, ճարմանդ. անկղ, ճանկ.
Կապեցին ի պարանոցի իմում ունկունս կժոց։ Գործեաց սփրիդս, եւ եդ նոցա ունկունս։ Գործեալ է իմ սփրիդս, եւ ունկունս ոչ ունիմ ... քակեաց զունկունս սփրիդոցն, եւ բերեալ ետ նմա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ. ՟Ժ՟Է։)
ՈՒՆԿՆ ԴՆԵԼ. ἑνωτίζομαι, ἁκούω, ἑπακροάομαι, ὐπακούω auribus percipio, audio, ausculto, obedio (obaudio), subaudio . որ եւ ՈՒՆԿՆԴԻՐ ԼԻՆԵԼ. Ունկն մատուցանել ի լսել. ուշ ունել. լսօղ լինել. հնազանդիլ. անսալ. անկաճ դնել կամ տալ կամ կախել, մտիկ ընել.
Ո՛ւնկն դիր խօսից իմոց, կամ մեզ, կամ բարբառոյ բանից իմոց, կամ աղօթից իմոց։ Ո՛ւնկնդիր տէր։ Ունկն դիր բանից իմոց, կամ ինձ։ Ունկն դնէին նմա կալանաւորքն։ Սարրա ունկն դնէր առ դրան խորանին։ Մատեաւ աղախին մի՝ ունկն դնել.եւ այլն։
Իսկ (Առակ. ՟Ի՟Թ. 19։)
Թէպէտեւ իմանայցէ, չդնէ յոնկան». ա՛յլ ձ. ոչ հնազանդի։
(Ադամ ստունգանեաց) այսօր տէր ունկն արկ ընդ նորա. (Զքր. կթ.։)
ՈՒՆԿՆ ԵՒ ԲՈՒՆԿՆ. որպէս ռմկ. անկաճ մանկաճ.
Ինչ մի յանհաստատ լրոյ յունկն հասեալ. կրկտեալ ի լրոյ եւ ի մարմաջելոյ լսելեաց.
Վարդապետութիւն՝ ոչ յինքենէ ունկն եւ բունկն, եւ տարաձայն եւ հակառակ ճշմարտութեան, եւ անընդունելի եւ նորապաճոյճ բարբաջմունք. (Մխ. ապար.։)
cf. ԲԱՆԿՆ։