adj.

weak, debilitated;
thin, emaciated, spare, meagre, slender.

adj.

(առաւել ռմկ) Վատեալ յուժոյ. տկար. անզօր.

Վատուժ եւ տկար. (Հ=Յ. մայ. ՟Ե.։)

Չորքոտանի վատուժ. (Ախտարք.։)

Թէ վատուժ է վերնատունն, յիշեցուցանէ՝ թէ ամրացո՛ զտունս. ապա թէ ներքնատունն լինի վատուժ, եւ այլն. (Մխ. դտ.։)

Վատուժ գետին։ Աղբ ձիոյ եւ ջորւոյն վատուժ է. (Վստկ. ՟Լ՟Դ։)

Իսկ ի (Հին բռ.) գրի.

Վատոյժ. մահ լինի, կամ չեմ ժոյժուկ.