rotten, putrid, spoiled;
rottenness, corruption, putrefaction;
— ատամանց, caries, cariosity;
cf. Ատամն.
σηπεδών putredo. Փտութիւն նեխութիւն. մասն փտեալ. (լծ. լտ. փիւդրէտօ. յն. դիփէ՛տօն) փտտածը, փտտած կտորը.
Ի խորոց կտրեցից զվէրն զվէրն, եւ ապրեցուցից զձեզ ի փըտոյն։ Զփուտն հանցէք։ Մաշէ զվէրսն, ուտէ զփուտն։ Երկաթ գործւոյն զփուտն եւ զթարախն արգելու։ Հատանիցէք զթարախ վերին, որ զփուտ գործէ ի ներքս։ Այրումն իջանէր, եւ ջերմն ցածեաւ, եւ փուտն խարեցաւ. (Ոսկ. մտթ. Ոսկ. ղկ. Ոսկ. յհ. Ոսկ. փիլիպ.։)
Իբրեւ զթարախ եւ զփուտ ի երեւեալ։ Եթէ ոք կոչէ զնոսա (զհերետիկոսս) փուտեկեղեցեացն քրիստսի, ոչինչ մեղանչէ. (Բրս. հց.։ Վեցօր. ՟Բ։)
Կէսքն զփուտն հարկանեն, եւ կէսքն զմիսն ածեն. (Կիւրղ. ղեւտ.։)
Փուտ ինչ իցէ ի ներքս։ Յոգիսն իցէ փուտն. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
Ածէ այնուհետեւ ի վերայ զխոր վիրին հատածն, զի զփուտն հարկանիցէ։ Բժշկեալ ինչ յորժամ ոչ դրամանեսցի, փուտն ի ներքս գործէ. (Ոսկ. ես.։)
Յորժամ տեսանիցէ ի մարմինն փուտ, երկաթ ի գործ արկանէ, եւ զփուտն ի զատ հատանէ։ Յապականեալ մարմնոյ զփուտն հատանել ընկենուլ պարտ է։ Անտի ծնանին ամենայն ցաւք, ի ցաւոցն փուտ գործին. (Սեբեր. ՟Է։ Ոսկ. եւ Գէ. ես.։ Լմբ. պտրգ.։)
ՓՈՒՏ. ա. σηπτός, σαπρός putridus, putris, putidus. Փտեալ. հնացեալ. ցեցակեր. նեխեալ ապականեալ. յոռի. անպիտան. փտած. (լծ. լտ. փուդրիս եւն).
Համարի զերկաթ յարդ, եւ զպղինձ իբրեւ զփայտ փուտ. (Յոբ. ՟Խ. 18։)
Փայտ փուտ ո՛չ չար եւ ո՛չ բարի ումեք կարէ առնել. (Պիտառ.։)
Փուտք եւ պատառեալ տիկք։ Զփուտն եւ զանբժշկելին ի բաց հանցէ։ Ապականացու եւ փուտ բնութիւնք են՝ որ յերկրի աստ են։ Փուտ կառք է ամբարտաւանութիւն, եւ որ ելանէ ի վերայ՝ յանկարծակի խորտակի ի վայր. (Առ որս. ՟Դ։ Գէ. ես.։ Վրդն. ծն.։ Վրք. հց. ՟Ժ. ձ։)
Բժիշկ յայնժամ բուժէ զմարմինս, յորժամ զփուտսն հանիցէ։ Ապա լիցի խոր խաղաղութիւն ի բաժանեալ փտից անհաւատիցն. (Երզն. մտթ.։)
որպէս ռմկ. փուճ. եւ փիճ, Անհարազատ. νόθος adulterinus.
Բազմածնունդ բազմութիւն ամպարշտաց անպիտան լիցի, եւ ի փուտ շառաւեղաց մի՛ տայցէ արմատս ի խոր. (Իմ. ՟Դ. 3։)
Որք թէպէտ ժամանակօք եւ ծննդովք բազմանան, փուտք են եւ զաղփաղփունք. (Նախ. իմ.) (որ հայրին եւ ի ՟Ա նշ)։
Կամ որպէս Փուղձ.
Առնեն կարծրագոյն (կաւ) զլոյծն, եւ երեւի հաստ փուտն. (Սեբեր. ՟Դ։)