Your research : 2 Results for վ

Entries' title containing վ : 3861 Results

Վատաբախտութիւն, ութեան

s.

unhappiness, misfortune, ill or bad luck;
misery, calamity.


Վատաբաստիկ

cf. Վատաբախտիկ.


Վատաբար

adv.

cowardly.


Վատաբարոյ

cf. Չարաբարոյ.


Վատագրոհութիւն, ութեան

s.

lowness of birth, low extraction;
abjectness, vileness.


Վատազգի, գւոյ, գեաց

adj.

of mean extraction, of base birth, lowborn, vile, ignoble.


Վատազգութիւն, ութեան

s.

cf. Վատագրոհութիւն.


Վատախառն

adj.

of bad constitution, quality or temper;
bad, hurtful;
unhealthy.


Վատախառնութիւն, ութեան

s.

bad temperament, evil disposition, ill nature;
— օդոյ, inclemency of the weather;


Վատախնդիր, դրաց

adj.

seeking evil;
impudic.


Վատախորհուրդ, հրդաց

adj.

evil-minded, wicked, malicious;
wanting in judgment, silly, stupid, foolish.


Վատախորհրդութիւն, ութեան

s.

evil counsel, malignity, iniquity.


Վատախտարակ

adj.

ill-starred, luckless, unfortunate;
— առնել, to render unhappy, to oppress, cf. Թշուառացուցանեմ, cf. Վատթարեմ;
to discomfit, to overcome.


Վատախրատ, ից

adj.

suggesting or counselling evil.


Վատախօս

adj.

cf. Չարախօս.


Վատակերպ

adj.

cf. Տգեղ.


Վատահաճոյ, ից

adj.

disagreeable.


Վատահամ

adj.

unpleasant, disagreeable, disgusting.


Վատահամբաւ

adj.

of ill repute, infamous, defamed, discredited;
— լինել, to be in ill repute.


Վատահամբաւ առնել

sv.

cf. Վատահամբաւեմ.


Վատահամբաւեմ, եցի

va.

to defame, to discredit, to decry, to disparage, to cast a stain, or to put a slur upon.


Վատահամբաւութիւն, ութեան

s.

bad repute, infamy, disrepute, discredit.


Վատահիւթ

adj.

cacochymic.


Վատահիւթութիւն, ութեան

s.

ill state of the humours, cacochymy.


Վատահոտ

cf. Չարահոտ.


Վատաձայն

adj.

jarring, discordant, harsh, cacophonic.


Վատաձայնութիւն, ութեան

s.

cacophony.


Վատաձի, ոց

adj.

ill-horsed.


Վատաղութիւն, ութեան

s.

constipation of the bowels, costiveness.


Վատամահ

adj.

dead miserably;
— լինել, մեռանել, to die or perish miserably.


Վատամարմին

cf. Վատառողջ.


Վատամտութիւն, ութեան

s.

inconsideration, thoughtlessness;
malicious intention;
evil disposition.


Վատայոյս

adj.

hopeless, in despair, desperate.


Վատանամ, ացայ

vn.

to be or become cowardly, pusillanimous, faint-hearted;
to grow idle or lazy, slothful.


Վատանշան

adj.

notorious, infamous, disgraceful, ignominious.


Վատանուն

cf. Վատահամբաւ.


Վատաշնորհ

cf. Ապաշնորհ.


Վատառողջ

adj.

of frail or weak constitution, sickly, delicate, puling, gracile, thin, valetudinarian, languid, weak.


Վատառողջութիւն, ութեան

s.

ill-health, delicate complexion.


Վատառու, աց

adj.

dull-witted, obtuse.


Վատասիրտ, սրտաց

adj.

fainthearted, chickenhearted, fearful, timid, timorous, pusillanimous, cowardly, craven;
ընդէ՞ր —ք էք, why are you fearful?.


Վատասրտեմ, եցի

vn.

cf. Վատասրտիմ.


Վատասրտիմ, եցայ

vn.

to want heart, to be cowardly, to lose courage, to be afraid, discouraged.


Վատասրտութիւն, ութեան

s.

want of courage, cowardice, poltroonery, cowardliness, pusillanimity, weakness, despondency, loss of heart.


Վատավարք

adj.

lewd, dissolute.


Վատատոհմակ

cf. Վատազգի.


Վատատոհմիկ

cf. Վատազգի.


Վատափառ, աց

adj.

inglorious;
ignoble, obscure;
vile, abject;
cf. Չարափառ.


Վատափառութիւն, ութեան

s.

infamy, ignominy, baseness.


Վատեմ, եցի

vn.

cf. Վատիմ.


Definitions containing the research վ : 904 Results