undisciplined, irregular, licentious, incorrigible.
ἁπαίδευτος, ἁκόλαστος. ineruditus, indisciplinatus. Որ չէ խրատեալ բանիւ կամ գանիւ. անիմաստ. անհրահանգ. անկիրթ եւ ստահակ. խեռ. անսաստ. թալիմսիզ. ճահիլ. եարամազ.
Անխրա՛տք դի՛ք ի սիրտս ձեր։ Ոչ սիրէ անխրատն զյանդիմանիչ իւր։ Բերան անխրատից տեղեկանայ չարեաց։ Ոչ ուրախ լինի հայր ի վերայ որդւոց անխրատի։ Անխրատից պատահէ մահ։ Անձինք անխրատք մոլորեցան։ Ազգք անխրատք։ Պատրաստին անխրատից տանջանք։ Ի տուժել անխրատի եւ այն։
Ընդ անխրատ հրէիցն լուիցուք առ ի նմանէ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Յաղագս անխրատիցն եւ ծուլիցն. (Շ. ընդհ.։)
Յանխրատիցն պատուհասէ. (Լմբ. սղ.։)
Ի բարի ուսմանէ անխրատ է. (Երզն. խր.։)
Վարդապետ անխրատ՝ կորուստ է աշակերտաց. (Նեղոս.։)
Կռուել ընդ այնպիսիսն անխրատս ոչ է պարտ. (Եփր. ՟բ. տիմ.։)
Ոչ անխրատ երիկամունք. (Նար. մծբ.։)
Իբր տխմարական. յիմարական.
Յանխրատ խնդրոց հրաժարեա՛. (՟Բ. Տիմ. ՟Բ. 23։)
Ստեղծին յիմար եւ անխրատ խնդիրս ի մոլորութիւն բազմաց. (Աթ. ՟Բ։)
Հեռանալ յանխրատ անօրէնութենէ. (Յճխ. ՟Ը։)
Կամ ոչ ուսուցեալ յայլմէ. ինքնին խրատեալ.
Օտարութիւն է՝ անխրատ իմաստութիւն. (Կլիմաք.։)