cf. ՀՊԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ. ըստ ՟Բ նշ. որպէս Հպատականք. խնամակալութիւն. ἑπιμέλεια procuratio.
Նախախնամութիւն է յաստուծոյ յէսս հպատակութիւն. (Նիւս. բն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հպատակումն | հպատակմունք |
accusatif | հպատակումն | հպատակմունս |
génitif | հպատակման | հպատակմանց |
locatif | հպատակման | հպատակմունս |
datif | հպատակման | հպատակմանց |
ablatif | հպատակմանէ | հպատակմանց |
instrumental | հպատակմամբ | հպատակմամբք |