Վաչ, ից

s.

ՎԱՉ եւ ՎԱՉԷ. (յորմէ Վաչեակ, ուստի Վաչկատուն). Հովանոց կառաց կամ սայլից. դեսպակ. սայլ.

Տե՛ս զիա՛րդ վաչիւքն եւ սայլիւք (յն. մի բառ) սկիւթացւոց աշխարհին կեանքն վճարին. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 16.) ἀμαξάβιος in plaustris vivens, degens.

Կազմել սայլս վաչիւք դիպակօք։ Ելին որ ընդ վաչիւք թաքուցեալ էին. (Ղեւոնդ. ՟Ժ՟Ա.)

յորմէ առեալ գրէ (Ասող. ՟Բ. 4.)

Պատրաստեաց սայլս դիպակօք վաչէիւք։ Ելին՝ որք ի սայլին ընդ վաչէիւքն թագուցեալ էին։