to throw, to cast, to hurl, to repulse, to fling, to pour;
to destitute, to depose, to deprive;
— յերեսաց, to drive from his presence, to despise, to abandon;
— յերկիւղ, to frighten;
— յոք զհոգս իրիք, to confide the care of, to confide to;
— — զանձն իւր յառաջ, to present one's self, to throw one's self forward, to expose one's solf;
— զզէնս, to throw down one's arms, to surrender;
— ի կալանս, to thrust in prison;
— յերկիր, to throw down, to slay, to fell to the earth;
— արտաքս, to thrust out, to hunt or drive away;
to empty the stomach;
— քարինս, to throw stones;
կիցս —, cf. Կիցք;
to despise;
— զխարիսխ, to cast anchor;
զաստուածութեամբն —, to attribute to God;
ի վերայ միմեանց — զյանցանս, to lay the blame on one another;
to be thrown, or cast away;
— արտաքս, արտաքոյ դրան, to be thrown out, driven away;
— ի ճանապարհի, to be cast on the streets, to be thrown out on the common way.
ῤίπτω, ῤιπτέω, ἁπορρίπτω , ἑκρίπτω, ἑκβάλλω, καταβάλλω jacto, dejicio, projicio, abjicio եւ այլն. որ եւ գրի ԸՆԳԵՆՈՒԼ, նովին հնչմամբ. որպէս ներգործականն Անկանելոյ. Արկանել ի վայր, եւ ի բաց. ձգել՝ նետել՝ դուրս կամ երեսէն կամ զատ կամ մէկ դի.
Ընկէց զմանուկն ի ներքոյ միոյ եղեւին ծառոյ։ Ընկեցին զնա ի գուբ։ Ի գե՛տ ընկեսջիք։ Ընկեա՛ զդա ի գետին. եւ ընկէց զնա ի գետին, եւ եղեւ օձ։ Ընկեցի զայն ի հուր։ Ընկեցեալ ի ճանապարհի, կամ յանցս Երուսաղէմի։ Ընկեսցի արտաքոյ դրանն։ Զիւրաքանչիւր զէնս առ ոտս պատերազմողացն ընկենուին։ Ընկեցին զնոսա առ ոտս նորա։ Յետուստ կողմանէ ընկեցին խարիսխս չորս։ Ընկեսցո՛ւք ի մէնջ զլուծ նոցա։ Ընկեա՛ ի Տէր զհոգս քո. եւ այլն։
Ընկենլով ի թագաւորութենէ հրէից զհիւրկանոս։ Ընկեցեալ ի պատուոյն։ Զբազումս ընկենոյր ի թշնամեացն, եւ այլն. (Խոր.։)
Ի վերայ միմեանց ընկենուին զյանցանսն իւրեանց։ Մերժեալ ընկեցեալ լիցի յերկիր նզովից. (Եփր. ծն.։)
Դու Հռիփսիմէ ըստ անուան քում արդարեւ ընկեցեալ եղեր ... ի մահուանէ ի կեանս. (Ագաթ.) ի յն. ռի՛փդօ, ռիփսա՛մէնի։
Ընկեաց. ստէպ յայլ գիրս։