making a vow;
concluding a treaty;
vow;
profession;
wish, desire.
Դաշնադրութիւն. եւ Խոստումն. ուխտ (ըստ ամենայն առման).
Պատգամաւորութիւնս առ միմեանս առնէին, եւուխտադրութիւնս։ Այս ուխտադրութիւն հաստատուն կայցէ ի մէջ երկուց ազգաց մինչեւ ի կատարած աշխարհի։ Վստահ եղեալ յուխտադրութիւն ոստիկանին՝ դարձան ի հայս։ Ըստ ուխտադրութեան յառաջաբանին՝ եւ զյաբեթին արկցուք ձեռն ի գործ գրել. (Փարպ.։ Թղթ. դաշ.։ Ղեւոնդ.։ Սամ. երէց.։)
Մինչեւ ի մահ համբերեսցես առ ի նա ուխտադրութեանդ. (Եփր. աւետար.։)
Ի սուրբն երթայր յերուսաղէմ հատուցանել ուխտադրութիւնս. (Կաղանկտ.։)
Ուխտադրութիւնք արտօսրագոչ հառաչանօք յամենայն ժողովրդենէն եղեն առաջի կենդանի նշխարացն։ Ի տաճարն ընթանայր տիրամօրն, ուր եւ ուխտադրութեանն էին դաշինք։ Անխափան ուխտադրութեամբ, եւ անմոռաց յիշատակօք. (Ճ. ՟Ը.։ Սկեւռ. ի լմբ.։ Արծր. ՟Ե. 3։)
Կատարեաց զուխտադրութիւնն աստուծոյ վասն հրէական ազգին. (Ագաթ.։)
Իսկ (Երեմ. ՟Ի. 14.)
Օր ուխտադրութեան». իմա՛, ուխտիւք խնդրելի կամ փափաքելի օր։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուխտադրութիւն | ուխտադրութիւնք |
| accusatif | ուխտադրութիւն | ուխտադրութիւնս |
| génitif | ուխտադրութեան | ուխտադրութեանց |
| locatif | ուխտադրութեան | ուխտադրութիւնս |
| datif | ուխտադրութեան | ուխտադրութեանց |
| ablatif | ուխտադրութենէ | ուխտադրութեանց |
| instrumental | ուխտադրութեամբ | ուխտադրութեամբք |