commenced, created, primitive, first.
Ունօղ զսկիզբն ինչ եւ զպատճառ. սկսեալ. եւ յառաջագայեալ. պատճառեալ, կամ անեղապէս ծագեալ. իբրու προσβαίνων, ἑκπορευόμενος proveniens, productus, procedens. Զարարածոց ասի,
Եղական է աշխարհս, եւ սկզբնաւոր։ Մի դնիցես անսկիզբն սկզբնաւորս։ Զիա՞րդ քննել կարիցեմք սկզբնաւորք զանսկզբնականէն. (Նախ. ծն.։ Վեցօր. ՟Ա։ Ագաթ.։)
Եւ յաստուածայինս զանեղական անձնէ.
Քեզ միայնոյ՝ սկզբանդ եւ անսկզբանդ (հօր), ընդ սկզբանդ (որդոյ), եւ սկզբնաւորիդ սկզբանց (հոգւոյդ սրբոյ). (Նար. ՟Խ՟Ը։)
ՍԿԶԲՆԱՒՈՐ. որպէս ἁρχαῖος principalis. Սկզբնական. գլխաւոր. նախկին. սկիզբն.
Յերկուց յայսցանէ երիցութեամբ պատուեալ է սկզբնաւորն եւ առաջինն. եւ երկրորդիւք՝ որ զհետն գայ. (Փիլ. լին. ՟Գ. 56։)
Սկզբնաւոր ողբերգութիւն այսր աղերսանաց զհաւատոցն շինուած կառուցին։ Նայեցեալ ի սկզբնաւորն իմ եղելութիւն։ Լեր ընդ առաջ քո ողորմութեամբդ ի սկզբնաւորս ապաւինութեան։ Ի սկզբնաւորն նախաձայնեալ սաղմոսիս մինչեւ ի լրումն աւարտման բանիս։ Ձեռներէց սկզբնաւոր անհամբուրելի. (Նար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սկզբնաւոր | սկզբնաւորք |
| accusatif | սկզբնաւոր | սկզբնաւորս |
| génitif | սկզբնաւորի | սկզբնաւորաց |
| locatif | սկզբնաւորի | սկզբնաւորս |
| datif | սկզբնաւորի | սկզբնաւորաց |
| ablatif | սկզբնաւորէ | սկզբնաւորաց |
| instrumental | սկզբնաւորաւ | սկզբնաւորաւք |