hy    |   fr

Վատնումն, ման

s.

dissipation, waste, dilapidation, prodigality;
loss, havoc, dispersion.

s.

ՎԱՏՆՈՒԹԻՒՆ ՎԱՏՆՈՒՄՆ. ἑκβολή jactura. եւ այլն. Վատնիլն, ելն. ծախումն. սպառումն. ցրումն. վնաս. կորուստ.

Զոր օրինակ անդ ընկեցիկ զբեռինսն առնեն, նոյնպէս եւ աստ գրեթէ ամենայն բարութեանցն վատնութիւն լինիցի. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 4։)

Զի թէ եղիցի ծովակուր ընկղման մատնել, եւ թէ ոմանց մարդախոշոշ գաղանացն վատնումն։ Սրոյ վատնումն։ Զաշխարհս հայոց մի՛ տար ի վատնումն. (Պիտ.։ Յհ. կթ.։ Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վատնումն վատնմունք
accusatif վատնումն վատնմունս
génitif վատնման վատնմանց
locatif վատնման վատնմունս
datif վատնման վատնմանց
ablatif վատնմանէ վատնմանց
instrumental վատնմամբ վատնմամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Վայրավատնումն, ման

Voir tout