humanity, human nature;
humanity, mankind;
multitude, many people.
ἁνθρωπότης humanitas. Մարդկային բնութիւն, եւ բնաւորութիւն, տկարութիւն, եւ այլն.
Ըստ մարդկութեան ասեմ. յն. ըստ մարդոյ. (՟Ա. Կոր. ՟Բ. 8։ Գաղ. ՟Գ. 15։)
Որքան ինչ ասէ գիր, թէ ա՛ռ որդի, վասն մարդկութեան նորա ասէ, ո՛չ վասն աստուածութեանն։ Զմարդկութիւն նորա արար աստուածութիւն նորա տէր եւ օծեալ. (Աթ. ՟Ա։)
Զամենայն ըստ բնութեան մարդկութեանս մերոյ առնէ եւ կատարէ միածին որդին աստուծոյ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
ՄԱՐԴԿՈՒԹԻՒՆ. որպէս Բազմութիւն կամ ազգ մարդկան. մարդիկ. բնակութիւն մարդկան.
Արդարն նոյ միայն գտաւ կատարեալ յազգի մարդկութեանս. (Եղիշ. ՟Ե։)
Ի խաչին ձգեաց առ ինքն զամենայն մարդկութիւնս. (Սեբեր. ՟Գ։)
Զմիջոց հովտին մեծի լնու մարդկութեամբ, եւ պայծառ շինուածովք. իսկ շուրջ զմարդկութեամբն՝ ծաղկոցաց եւ հոտարանաց կազմութիւն. (Խոր. ՟Բ. 39։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մարդկութիւն | մարդկութիւնք |
| accusatif | մարդկութիւն | մարդկութիւնս |
| génitif | մարդկութեան | մարդկութեանց |
| locatif | մարդկութեան | մարդկութիւնս |
| datif | մարդկութեան | մարդկութեանց |
| ablatif | մարդկութենէ | մարդկութեանց |
| instrumental | մարդկութեամբ | մարդկութեամբք |