Your research : 3 Results for մարտ

Entries' title containing մարտ : 269 Results

Մարտադիր, դրաց

s.

agonotheta, athlotheta.


Մարտածնոյց

s.

quarrelsome, contentious, litigious, wrangling.


Մարտական

adj.

of or belonging to war or battle, warlike;

s.

warrior, combatant.


Մարտակառք, ռաց

s.

war-car or chariot.


Մարտակից

s.

companion in arms, fellow-soldier, comrade;
adversary, antagonist, opponent;

adj.

confederate, leagued, allied;
— գունդք, auxiliary forces;
— լինել, to fight in company.


Մարտակցութիւն, ութեան

s.

companionship in arms;
alliance, confederacy;
aid, succour.


Մարտամբոխ

adj.

tumultuous, troubled, agitated by war.


Մարտայարդար

cf. Մարտադիր.


Մարտան

int.

would to Heaven that! if it might be !.


Մարտանկար, աց

adj.

painting battle-scenes;

s.

— պատկերահան, painter of battle-pieces.


Մարտասայլ, ից

s.

waggon, powder-cart.


Մարտավար, ի

s.

palestra, battle-field, or battle-ground.


Մարտացու, աց

s.

weapons of war (other than firearms);

adj.

military, warlike.


Մարտընտիր

s.

brave, valiant soldier;
—ք, choicest troops, the flower of, or the choice men in the army.


Մարտիկ, տկաց

s.

warrior, soldier, combatant;
ի —ս մտանել, to rush to the field of combat.


Մարտիրողէք

s.

martyrology.


Մարտիրոս, աց

s.

martyr.


Մարտիրոսական

adj.

of martyr.


Մարտիրոսակից

adj.

suffering a similar martyrdom separately or together.


Մարտիրոսայորդոր

adj.

exhorting to martyrdom.


Մարտիրոսանամ, ացայ

vn.

to be a martyr, to suffer martyrdom, to undergo death in witness of the faith.


Մարտիրոսապօլիս

s.

Martyropolis.


Մարտիրոսարան, աց

s.

place of martyrdom;
chapel or tomb of martyrs.


Մարտիրոսացուցանեմ, ուցի

va.

to martyrize.


Մարտիրոսութիւն, ութեան

s.

martyrdom.


Մարտիրոսուհի

s.

female martyr.


Մարտկոց, աց

s.

battery, bastion, bulwark;
tower;
ելեկտրական —, electric battery or machine;
վոլդայեան —, Voltaic battery, pile.


Մարտնչիմ, տեայ, տուցեալ

vn.

to fight, to combat, to make war, to engage in action;
to quarrel, to dispute, to contest;
— սկզբնամարտութեամբ, to skirmish.


Մարտուսոյց

s.

military professor;
fencing-master.


Մարտուցանեմ, ուցի

va.

to cause to fight, to provoke to combat;
to defy, to challenge.


Մարտօրէն

adv.

according to the art of war.


Ձիամարտ, ից

s.

cf. Ձիամարտութիւն.


Ձիամարտութիւն, ութեան

s.

combat on horseback, cavalry fight.


Ձիամարտիկ

adj.

fighting on horseback.


Միամարտ

cf. Մենամարտ.


Միայնամարտիկ

cf. Մենամարտիկ.


Միջնամարտիկ

adj.

fighting in the midst.


Մրցամարտք, տից

s.

wrestling.


Յառաջամարտ, ի

s.

skirmish, brush.


Յառաջամարտիկ

cf. Յառաջամարտիչ.


Յառաջամարտիչ

s.

skirmisher;
champion;
— զօրք, the flower of the army.


Մեծամարտ

adj.

victorious.


Մենամարտ, ից

adj.

gladiatorial;
relating to duels;

s.

gladiator;
duelist;
cf. Մենամարտութիւն.


Մենամարտիկ

s.

gladiator, wrestler, gymnast, athlete;
— կռիւ, cf. Մենամարտութիւն;
— լինել, cf. Մենամարտիմ;
— ոգորել, cf. Մենամարտիմ.


Մենամարտիմ, եցայ

vn.

to fight a duel, hand to hand, in single combat;
to wrestle, to struggle.


Մենամարտութիւն, ութեան

s.

single combat, duel, monomachy;
wrestling.


Մերկամարտ, ից

cf. Մերկամարտիկ.


Մերկամարտիկ

s.

bare athlete or wrestler;
—ք, wrestling.


Մերկամարտութիւն, ութեան

s.

wrestling naked.


Ստուերամարտութիւն, ութեան

s.

sciamachia.


Definitions containing the research մարտ : 50 Results