gripes, colic;
twinge, twitch, shooting pain;
blister, sore, swelling;
rock, reef, sand-bank;
crocodile;
— սրբանին, tenesmus;
—ք ոտից, gout.
ἁλγηδών, ὁδύνη dolor, cruciatus, tormentum στρόφος torsio, tormina intestinorum. Ցաւ, խթիչ՝ մանաւանդ որովայնի, եւ ոտից. խոստուկ, ցաւ.
Դառնութեան խիթք ի փոր անկանէին. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 5։)
ցաւք տքնութեան եւ մաղձայուղի, եւ խիթք (կամ խիտք) որովայնի. (Սիր. ՟Լ՟Դ. 23։)
Խիթք ինչ յորովայնն կացին. (ՃՃ.։)
Մթերեալ ցաւոյս, հոգեկան խիթոյս. (Նար. ՟Ղ։)
Զմտաւ ած զայնոսիկ, որք յոտիցն ցաւ գրաւեալ իցե, յորժամ ի սաստիկ խըթոցն տանջիցին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 18։) (լծ. իտ. կօթթա։ ասի եւ ռմկ. կամ կճել ցաւոց։)
ԽԻԹ. Խխայթ կամ խղխայթ. խոց. վէրք. պալար.
Եբաց զխխայթեալ եւ զչարաւալի խիթս նոցա բժշկաբար. (ՃՃ.։)
ԽԻԹ. σκόπελος, -ον scopulus. Խութ (իբրու պալար ծովու). վէմ իբր ժայռ ի ծովու, որոյ մեծմասն է ընդ ջրով, եւ մասն ինչ եւեթ ի դուրս ցցուեալ. Ընդ որով խթին կամ մխեալորջանան կայտառք եւ զեռունք. Գայա.
Զառապարաց, եւ զխիթից, եւ զվիմաց՝ որ ընդ ծով ծածկեալ իցեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 15։)
Յանդունդս ի խիթս ադր մտեալ ամրացեալ էին. (Վրք. հց. ձ։)
ԽԻԹ. κροκόδειλος crocodilus. Խոյթ, որ եւ խեցի գազան ջրայինխեցեմորթ մեծ. կրոկոդիլոս. տիտեռն. կոկորդիլոս.
Գնային ի գետն, որ լի էր մարդակեր գազանօք, որ կոչէին խիթք. եւ եկեալ խիթքն լեզուին զմարմին նորա։ Փրկեցաւ ի խթաց անտի. (Վրք. հց. ՟ժե։)
Ընդ ծովս մեծ նաւարկեալ շրջիմք, որ բազում խթիւք լի է եւ անչափ գազանօք. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)