cf. ՄԱՐԴԿԱԲԱՐ. իբր մ.

Մարդկապէս մկրտիւր՝ ի ձեռն զոր զգեցաւ մարմնոյն. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)

Գիտելով մարդկապէս ընդ մեզ զմերն, եւ աստուածապէս գեր ի վերոյ քա զմեզ. (Արշ.։)

Ոչ թողու զմեղս աստուածաբար, այլ ինքն (կամ յինքն) բառնայ մարդկապէս. (Իգն.։)

Լո՛ւր նմին իսկ մովսէսի յաղագս մարդկապէս երեւմանն (որդւոյն աստուծոյ). (Ղեւոնդ.) (որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։)

adj.

Եւ իբր ա.

Գունդխ գաբրիէլեան եւ միքայէլեան՝ մերձաւոր սպասաւորքն աստուածայայտնութեան որդւոյ, ի մարդկապէսն տնօրէնութիւն. (Ճ. ՟Ժ.։)

Շնորհեաց ամենեցուն զմարդկապէսն մտաւորութիւն. (Ոսկ. լս.։)

Եւ զի ոչ իմանայք դուք զմարդկանն ի մարդկապէսն, գիտուն արարաւ ձեզ ի չմարդկապէսն (ի հարուածս). (Ագաթ.։)