որ եւ ԱՎ, ԱԲ. Անուն ամսոյ առ ասորիս եւ եբրայեցիս.
Նաւասարդի (Ա. օգոստ. ԺԱ. աւ, ԻԳ։ նաւաս. Գ. օգ. ԺԳ. աւ, ԻԵ. Հ. կիրակ.։)
Ի հին մատեանս գրի որպէս յն. օ միգրօն ο . Որ՛ մեզ փոխադարձի ի ո, եւ այժմ դրոշմի օ. իմա՛ ի մէջ բաղաձայնից, կամ յառաջ քան զբաղաձայն ինչ ի սկզբն բառից. իսկ ի յանգս եւ յառաջ քան զձայնաւորս հնչի որպէս ավ։ cf. Ւ, եւ cf. Օ։ Սորին վասն անխտիր գրի ի ձեռագիրս, ասաւղ կամ ասող. ասաւղք կամ ասողք. պաւլիս, կամ պոլիս, եւ այլն. զոր օրինակ եւ առ եբրայեցիս, արաբացիս եւ այլն, որպէս եւ առ գաղղիացիս, օտառն՝ գրի ա եւ նշանադրօք։