cf. ԱՍՏՈՒԱԾՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ.
Տնկել ի սիրտ մարդկան զերկիւղ տեառն աստուածապաշտութեան. (Ագաթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աստուածապաշտութիւն | աստուածապաշտութիւնք |
accusatif | աստուածապաշտութիւն | աստուածապաշտութիւնս |
génitif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութեանց |
locatif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութիւնս |
datif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութեանց |
ablatif | աստուածապաշտութենէ | աստուածապաշտութեանց |
instrumental | աստուածապաշտութեամբ | աստուածապաշտութեամբք |