hy    |   fr

Աստուածապսակեալ

adj.

ԱՍՏՈՒԱԾԱՊՍԱԿ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱՊՍԱԿԵԱԼ Պսակեալ յայ.

Աստուածապսակ ինքնակալ. (Գր. տղ.։)

Հերակլի աստուածապսակեալ եւ բարեպաշտ թագաւորի հոռոմոց. (Ղեւոնդ.։)

Աստուածապսակեալ թագաւոր. (Յհ. կթ.։ սղ։)

Տաց զնա ձերոյդ աստուածապսակեալ անձինդ. (Կաղանկտ.։)