cf. ԱՍՏՈՒԱԾՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ.
Տնկել ի սիրտ մարդկան զերկիւղ տեառն աստուածապաշտութեան. (Ագաթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածապաշտութիւն | աստուածապաշտութիւնք | 
| accusatif | աստուածապաշտութիւն | աստուածապաշտութիւնս | 
| génitif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութեանց | 
| locatif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութիւնս | 
| datif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութեանց | 
| ablatif | աստուածապաշտութենէ | աստուածապաշտութեանց | 
| instrumental | աստուածապաշտութեամբ | աստուածապաշտութեամբք |